Tormentas Paradigmáticas

Aquellas perturbaciones que se ajustan a mi propia idea mental del concepto tormenta...

jueves, julio 24, 2008

Bucle

Casi no sé ni cómo, ya es jueves y voy a hacer la maleta de nuevo. Es paradójica y relativa la velocidad del tiempo. Como siempre, el viernes me pasará volando, y el sabado las horas se harán eternas hasta que aparque su coche en mi puerta. Después, sin darme a tiempo ni a pensar, los minutos a su lado empezarán a sucederse con velocidad inaudita, vertiginosa. Y de repente me veré de nuevo en el andén, con la dominical opresión en el pecho y el asa de la maleta en la mano, tal vez con la nariz roja por el sol. Cuando el lunes me despierte en mi cama y sepa que tengo ante mí otra semana fea, seguro que me parece que he soñado el fin de semana entero.

Etiquetas:

5 comentarios:

A las 25/7/08 14:00 , Blogger Ayo ha dicho...

Que sorpresa verte por mi blog! Me alegra ver que bueno, parece que estás enamorada, y eso siempre es una buena noticia. Por aquí ya ves, esperando y esperando (y a ratos desesperando) a que Alma pueda ver por fin el mundo, aunque no es el mejor mundo que podía haberle ofrecido.
Por cierto, muy xula la página que me pegaste, habrá que pedir algo sin falta.
Un beset i cuida´t.

 
A las 29/7/08 22:19 , Blogger Unknown ha dicho...

Interesante escrito, bellisimo blog

Fabulosas letras

Te invito a participar de nuestra red blogger contra la pederastia.


Saludos

Letizio pantoja

Besos y rosas

 
A las 1/8/08 19:47 , Blogger atandocabos ha dicho...

ah! esos bucles tienen lo suyo, algún encanto, se nos presentan entre encuentros y días algo más grises.
pero mejor, nena... los desenredamos?
;)

 
A las 19/8/08 21:22 , Anonymous Anónimo ha dicho...

Bueno, estaba esperando aque publicaras algo para volver a saludarte, pero veo que estás liadilla o algo. Como ves hay muchas cosas que están cambiado en mi mundo, son cosas que tenía ganas de cambiar y que por fin me he atrevido a llevar a cabo. Estaría bien que un día que vengas por el sur nos viéramos o algo. Y por supuesto, si te apetece, el 20 de septiembre es la boda, una boda muy a lo Ayo con poco blanco y tal...si quieres y puedes, ya sabes donde estamos.
Y bueno, me preguntaste por Alma, nacerá en Noviembre, así que aún queda un poquito, pero el tiempo me está pasando volando estas últimas semanas. Parece mentira que ya hayan pasado seis meses.
Saludos otra vez y pásate por mi blog cuando quieras, yo voy pasando por aquí.

 
A las 9/9/08 22:59 , Blogger Carol ha dicho...

(Però qui és eixe antipederasta de més amunt?)
València????? Que forrrrt! That's real love!
Està bé que t'arrisques per "corazonaes", ja em diràs que tal.
Quan te'n vas? Què faràs amb la casa d'aquí? (pensa que em podria interessar...).
Besot!

 

Publicar un comentario

Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]

<< Inicio